بعضی وقتها با زیاد مدیتیشن کردن کارهای دیگر ما به تعویق میافتد یا انجام نمیشود. شاید مدیتیشن برای ما راهی برای فرار از مسئولیت کارهایی که برعهدهگرفتهایم، باشد. هنر واقعی مدیتیشن این است که وقتی کار میکنیم یا به هر فعالیت دیگری میپردازیم، بتوانیم در یک حالت تمرکز عمیق قرار بگیریم و بهتر کارکنیم؛ به عبارتی مدیتیشن باعث بهبود فعالیتهای روزانۀ ما شود و کیفیت زندگی ما را بهبود بخشد. این بینش دربارۀ مدیتیشن که میگوید شما باید از جهان اطراف خود دور شوید، نسبت به آن بیتفاوت باشید و در کنج عزلت زندگی کنید، اشتباه است. بهتر است زمان مدیتیشن خود را به خارج از ساعات کاری موکول کنید و ارتباط خود را با دنیای واقعی حفظ نمایید؛ مثلاً روزهای تعطیل یا زمان استراحت، فرصت مناسبی برای مدیتیشن است. مدیتیشن تمرینی است که شما را قادر میسازد، تفکر خود را ارتقا دهید؛ نه اینکه به مدیتیشن وابسته شوید.
آیا شما مشتاق مدیتیشن هستید؟ آیا یک ساعت یا بیش از آن در حالت مراقبه میمانید؟ آیا بهواسطۀ مدیتیشن کردن از ملاقات با دوستان و خانواده و فعالیتهای اجتماعی جا میمانید؟ اگر اینطور است شاید شما به مدیتیشن وابسته شدهاید. آیا میدانید در همۀ انواع مدیتیشن، اگر تعادل رعایت نشود و زیر نظر استاد باتجربه انجام نگردد، مشکلات جدی برای روابط کاری، خانواده و دوستان و حتی سلامتی جسمی در پی خواهد داشت؟
به نظر اساتید مدیتیشن کسی که میخواهد مراقبه کند، باید سحرگاه بیدار شود، دوش بگیرد و سپس مراقبه کند و زمان بیدار شدن برای مراقبه باید قبل از سپیدهدم باشد؛ اما همین کار اگر سرخود انجام شود، تبدیل به یک عادت شده و فرد برای ساعت و وضعیت معینی شرطی میشود.
مدیتیشن باعث رشد و تعالی معنوی شده و یکی از روشهای رشد و تحول روانی است. علاوه بر این استرس را کم و افسردگی را درمان میکند، اما مدیتیشن میتواند تبدیل به عادت و نوعی رفتار اعتیادی شود؛ مثلاً اگر رأس ساعتی بیدار شوید و به این ساعت عادت کنید، شاید دیگر نتوانید این ساعت را کمی اینطرف یا آنطرف تر کنید، چون دچار اختلال خواب میشوید.
مدیتیشن افراطی ممکن است لذتبخش باشد، اما برای احساسات،روان و سلامت فیزیکی خطراتی هم دارد. وجه تمایز بین شعف و خلسۀ معنوی ناشی از مدیتیشن با نشئگی ناشی از اعتیاد به مدیتیشن چیست؟ در این مقاله شش علامت کلی که نشانگر بیشازحد مدیتیشن کردن فرد است، آورده شده است.
تغییر عادات آرایشی یکی از خطرات مراقبه بیش از حد است
آیا موهایتان بلند شده، دستاری بر سربسته و به طورکلی نحوۀ لباس پوشیدنتان تغییر کرده است؟ اصلاح سروصورت، خودآرایی، آراستگی، کوتاه کردن موها را کنار گذاشت هاید؟ زیورآلات پرنقش ونگار که علائم و نشان ه های مخصوصی
بر آ نها حک شده به خود آویزان کرد هاید؟ آیا تمایلی به رعایت بهداشت و نظافت شخصی خود ندارید و معمولا ژولیده اید؟ اگر جوابتان مثبت است، متأسفانه به دام خود محوری،خودنمایی و خودشیفتگی افتاده اید.
احساس سرخوشی از خطرات مراقبه به حساب میآید
آیا فواصل مدیتیشن شما در طول بیست وچهارساعت نزد کی به هم است؟ آیا تما موقت مفید خود را صرف مدیتیشن می کنید؟ آیا مدام درجستجوی مدیتیشن های گروهی بوده و در غیراین صورت خودتان گروه راه میاندازید؟ آیا تمام برنامه هایتان را به تعویق می اندازید و در عوض به تمرین خلأ، خلسه، نشاط و آرامش مطلق می پردازید و از این بابت احساس سعادتمندی و خرسندی هم می کنید؟ آیا شبانه روز ذکرم یگویید؟ اگر جوابتان مثبت است، بهتراست بدانید که اشتباه می کنید. تکرار شدن خودکار اذکار در مغز مانند ماشین لبا سشویی، شیشه پا ک کن اتومبیل، ساعت کوکی، صدای گریۀ بچه و امثال آن همچون کی طوفان عمل می کند و نمی گذارد صدای حقیقی زندگی را بشنوید. ازجمله خطرات دیگر تمرین بیش ازحد خلأ و خلسه، ایجاد توهمات شنیداری و دیداری در فرد است و آسیب هایی ازجمله اعتیاد به مدیتیشن ، خودنمایی و رفتارهای نامناسب دیگررا به دنبال خواهد داشت.
خطرات دیگرتمرین بیش ازحد خلأ و خلسه، ایجاد توهمات شنیداری و دیداری در فرد است و آسیب هایی ازجمله اعتیاد به مدیتیشن ،خودنمایی و رفتارهای نامناسب دیگر را به دنبال خواهد داشت.
احساس خستگی مزمن
آیا سخت خوابتان م یبرد؟ دیرتر از همۀ افراد خانواده به تختخواب میروید؟ آیا چند ساعت قبل از سپیده دم از خواب بیدار می شوید تا سکوت بیشتری برای مدیتیشن داشته باشید؟ اگر جوابتان مثبت است، احساس خستگی یا ناخوشی، خوا بآلودگی هنگام رانندگی و دائما چرت زدن در طول روز از خصوصیات شما خواهد بود و آسیب هایی ازجمله کج خلقی و عصبانیت زودهنگام، سرگیجه وزوز گوش، زانوها و دنبالچۀ پینه بسته، احساس فشار درستون فقرات و حالات اسپاسمی را به دنبال خواهد داشت.
از دست دادن رغبت و علائق
آیا نسبت به مسائل دنیوی بی تفاوت شده اید؟ آیا برای فعالیت های روزانه مثل غذا خوردن، اینترنت، شبکه های اجتماعی،
ورزش، تحصیل، روابط اجتماعی و تلویزیون، ازدواج و کار بی انگیزه شده اید؟ اگر جوابتان مثبت است، درخطر از دست دادن دوستان، خانواده، همسر و شغل خود قرار دارید. نماد و نشان هپرستی از دیگرآسیب های این مرحله است.
گوشه نشینی یکی از خطرات مراقبه بیش از حد
آیا خودتان را از دنیای اطراف جدا کرده اید؟ آیا در ارتباط با خانواده، ابراز عشق به همسر و گفتگو با نزد کیان ناتوان شده اید؟
آیا بر کار و ارتباط با همکاران و رئیس خود تمرکز ندارید؟ ازجمله خطرات این مرحله افسردگی، کسالت، از دست دادن اشتیاق، گریه کردن، تغییرعادات غذایی، نخوردن غذاهای عادی و معمولی، عدم همکاری با خانواده و دوستان، احساس عصبانیت وقتی که مدیتیشن عقب بیفتد، صحبت کردن در حد جزئی و حرف زدن فقط به هنگام ضرورت است و آسیب هایی ازجمله جدایی و طلاق، بی معنی به نظررسیدن زندگی، بالا رفتن قند خون و احساس بی ارزشی و تمایل به خودکشی را به دنبال خواهد داشت.
در پایان لازم به ذکر است که اگرچه مدیتیشن باعث رشد و تعالی معنوی فردی می شود، ولی مانند هر تمرین فیزیکی و روانی دیگری راه و روش مخصوص به خود را دارد و باید زیر نظر مربی باتجربه و باحوصله و علاقه مند انجام شود تا از بروز آسیب وافرا ط در این زمینه جلوگیری شده و افراد به دام افراط وتفریط گرفتارنشوند.
درباره نویسنده:
سوکماندیر کالسا Sukhmandir Khalsa
سوکماندیر کالسا؛ رئیس دانشکدۀ دهارام کاند در سن مارتین کالیفرنیا است. او خودش را وقف این کارکرده و مقالات او در صدها سایت منتشرشد ه اند و با اغلب انتشاراتی های معروف همکاری می کند و کتاب های زیادی نوشته است. او شاعر، خواننده، مقاله نویس و نویسندۀ داستا ن های کوتاه و ویراستار کتاب هایی با موضوعات ذهن و بدن است. وی همچنین درزمینۀ تمرکز فکر و رسیدن به حقیقت به تدریس مشغول است و تمام آثار خود را بانام مستعار سوکماندیر کالسا به چاپ می رساند.
برگردان: شکوفه شنوا فلاح
منبع:
http://www.quora.com/Is-it-possible-to-become-addictedto-meditation-Is-such-an-addiction-bad